مرکز پژوهشهای مجلس در گزارشی به بررسی الزامات اجرایی قانون مالیات بر خانههای خالی پرداخت که طبق آن، تکمیل سامانه املاک و اسکان اولین قدم برای رفع مهمترین چالش اجرای این قانون (شناسایی خانههای خالی) است. با اینکه پیشینه قانون مالیات بر خانههای خالی در کشور به قبل از انقلاب برمیگردد و چندین بار مورد اصلاح و بازنگری قرار گرفته و آخرین بار در سال ۱۳۹۹ اصلاحات و تغییرات آن به تصویب رسید، اما اجرای آن فرازوفرود و زمانی طولانی را سپری کرد؛ زیرا انتقادات بسیاری به آن از نحوه شناسایی تا نرخ مالیات وارد است. سرانجام، این قانون در سال ۱۴۰۰ وارد فاز اجرایی شد؛ اما اجرای آن تعریف چندانی نداشت، زیرا عمده خانههایی که بهعنوان خالی شناسایی شدند، خالی نبودند و نواقص بسیاری در اطلاعات خانههای خالی بود. این موضوع باعث شد مالیات قابل توجهی از خانههای خالی تاکنون گرفته نشود؛ بهگونهای که از ابتدا تا پایان بهمنماه سال گذشته فقط ۱.۵ میلیارد تومان مالیات از این خانهها گرفته شده است. البته، در سال ۱۴۰۰ درحالیکه مصوبه قانون بوده هیچ درآمدی از محل مالیات خانههای خالی به خزانه واریز نشده است. در این بین، مرکز پژوهشهای مجلس به بررسی الزامات اجرایی این قانون پرداخته که طبق آن، یکی از مواردی که باید لحاظ شود، نرخ مالیات بر خانههای خالی است و نرخ باید بهگونهای تنظیم شود که اجارهدادن خانه از خالی نگهداشتن آن بهصرفهتر باشد. علاوه بر این، باید ارزش اجاری املاک را سازمان امور مالیاتی به واقعیت بازار نزدیکتر کند که این موضوع، نیاز به بازنگری روی جدول ارزش اجاری ملک یا سیستمی شدن آن دارد. در ادامه گزارش بازوی پژوهشی مجلس آمده است: «یکی دیگر از مهمترین نکات در مورد مال, ...ادامه مطلب